تشخیص و اندازه گیری میزان لغزش چرخ و ریل قطار با استفاده از منطق فازی و شبکه های عصبی

لغزیدن و سریدن به علت اصطکاک کم بین ریل و چرخ همواره مسئله اصلی در صنعت راه آهن بوده است. پدیده لغزش و سریدن موجب کاهش عمر چرخ و ریل و عناصر مرتبط شده و نیز عملکرد تراکنشی (فرآیند کشش در وسیله نقلیه ریلی) را تحت تاثیر قرار می دهد، لذا محاسبه لغزش به منظور کنترل آن امری حیاتی است. مسئله مهمی که در اندازه گیری لغزش اهمیت دارد، اندازه درست سرعت وسیله نقلیه است. از آنجا که محاسبه سرعت خطی وسیله نقلیه با بکارگیری مستقیم سرعت زاویه ای چرخها امکان پذیر نیست لذا ارائه الگوریتم هایی برای تخمین سرعت وسیله نقلیه امری ضروری می نماید. هدف این پایان نامه ارائه روشهایی برای تخمین هر چه دقیق تر سرعت وسیله نقلیه و محاسبه لغزش بوده است و در این زمینه از منطق فازی و شبکه های عصبی سود برده است و مقایسه بین عملکرد آنها صورت گرفته است. روش اختلاف سرعت که به صورت نرمال در صنعت راه آهن مورد استفاده قرار می گیرد دارای این مشکل اساسی است که در هنگام لغزش همزمان چرخها قادر به تخمین درست سرعت وسیله نقلیه نمی باشد و این عامل نیاز به ارائه روشهای جدید تخمین سرعت وسیله نقلیه و محاسبه لغزش را موجب می شود. الگوریتم های ارائه شده در این پایان نامه در حالت لغزش همزمان محورها نیز مورد آزمایش قرار گرفته اند (بخش 6-4) که عملکرد روشهای فازی بر اساس وزن دهی به سیگنال ها و روش فازی جدید در این مقوله بسیار خوب بوده است. همانطور که گفته شده هدف این پایان نامه توسعه روشهایی برای محاسبه و تخمین سرعت وسیله نقلیه و تخمین لغزش چرخهای آن با استفاده از سرعت زاویه ای چرخها می باشد. در اینجا الگوریتم هایی بر اساس منطق فازی و نیز شبکه عصبی ارائه شده است و مقایسه ای بین این روشها و روش معمول که به صورت نرمال در صنعت راه آهن بکار می رود صورت گرفته است.